a

Lorem ipsum dolor amet, modus intellegebat duo dolorum graecis

Follow Us
Image Alt

Adaptacja i wyprawka

1. Co zawiera wyprawka?

  • ubrania na zmianę,
  • szczoteczka do zębów i pasta, kubek w „ochronkach”,
  • kapcie na zmianę,
  • artykuły higieniczne (chusteczki mokre, pampersy, kremy ochronne od słońca i zimowe),
  • prześcieradło, kocyk i poduszeczkę,
  • fartuszek do malowania.

2. Pierwsze dni w przedszkolu — co może pomóc dziecku i rodzicom?

  • Wcześniejsze przyzwyczajanie dziecka do przebywania w nowym miejscu pod opieką osób trzecich, kontaktowanie dziecka z rówieśnikami, np. na placu zabaw.
  • Uczenie dziecka poprzez zabawę czynności związanych z samoobsługą.
  • Informowanie dziecka o tym, że czas w przedszkolu będzie spędzało w towarzystwie innych dzieci, bez rodziców.
  • Ważne jest, aby rodzice podczas rozstania z dzieckiem byli spokojni (dziecko wyczuwa niepokój dorosłych).
  • Zabawy z dzieckiem w przedszkolu, przedstawianie jego realnych zalet, m.in. obecność rówieśników, wielość zabawek.
  • Akceptacja płaczu dziecka przez rodziców — naturalnej, zdrowej reakcji na nową sytuację (nie należy dziecka zawstydzać) — duża labilność uczuć dziecka powoduje, że za chwilę jest wesołe i świetnie się bawi.
  • Pożegnajmy się z dzieckiem w szatni, szybko, i bez łez.
  • Wcześniejsze poznanie przedszkola — spacery w kierunku placówki, krótkie wizyty w przedszkolu, udział w dniach adaptacyjnych i drzwiach otwartych.
  • „Kawałek domu” — drobiazg przyniesiony przez dziecko z domu, np. ulubiona zabawka, poduszeczka.
  • Wcześniejsze odbieranie dziecka w początkowym okresie (zawsze należy odbierać dziecko zgodnie z obietnicą).
  • Chwalmy dziecko za jego dzielność i umiejętność radzenia sobie w każdej sytuacji. Jeśli dziecko bardzo płakało, powiedzmy mu, że wszyscy ludzie denerwują się trochę i boją robiąc coś pierwszy raz, ale po kilku dniach czują się pewniej — tak będzie i z nim.

Okres adaptacji przebiega różnie, jedno dziecko po tygodniu ma już najgorsze za sobą, inne swój trudny czas zaczyna dopiero po miesiącu (i to też jest normalne) — bo dopiero wtedy zrozumiało i w pełni odczuło, że pewien etap skończył się bezpowrotnie, a ono wolałoby żeby było tak jak dawniej.

Płacz jednych udziela się innym. Ale są nauczycielki i pomoc innych pracowników. Tyle rąk, żeby poprzytulać maluszki. Oczywiście nie wszystkie dzieci  się dają przytulać i ich lęk trzeba przełamać inaczej. Wszyscy jesteśmy tu od tego,

3. O co prosimy?

  • Podpisanie wszystkich rzeczy należących do dziecka (pościel, przybory toaletowe itp.) niespieralnym mazakiem.
  • Nieprzynoszenie małych zabawek lub zawierających małe elementy łatwe do połknięcia; inne zabawki przynosimy tylko w piątki.
  • Spisanie i przekazanie nam wszystkich istotnych informacji dotyczących Waszego dziecka (zasypiania, ulubionych zabaw, niewerbalnej komunikacji, potrzeb i uzdolnień, itp.).
  • Niewchodzenie do sal — dziecko odbierze od Was ciocia spod drzwi sali, również jeśli przychodzą Państwo po dziecko prosimy pokazać się nauczycielce w „bulaju” lub poprosić innego pracownika będącego na korytarzu o wywołanie dziecka.
  • Prosimy o niewywoływanie nauczycielek z sal w chwili odbierania dziecka w godzinach popołudniowych. Indywidualnych informacji o dziecku nauczycielki chętnie udzielą Państwu w godzinach odpoczynku poobiedniego (12.30–14:00).